معرفی گل آهار

معرفی و آموزش نگهداری گل آهار

گل آهار از جنس Zinnia و گلستارگان(Asteraceae) که این گیاه بومی صحرای گیاهان وحشی در مکزیک بوده و این گونه(الگانس) معروف تر و شناخته شده تر از سایرین هستش این گیاه را می توان در رنگ سفید ، کرم ، زرد ، سبز ، پرتقالی ،صورتی ، قرمز ، برنزی ، نارنجی ، خرمایی ، بنفش ، ارغوانی و یاسی پیدا کرد و بعضی از آنها راه راه و خالدار هستند.اندازه گونه های متنوع آن از کمتر از ۱۵ سانتی متر بلندی تا معمول ​​۴۵ تا ۶۰ سانتی متر میباشد و گونه های بلند آن به ۷۵ تا ۹۰ سانتی متر نیز میرسند در ضمن گل آهار بسیار زیباست و در باغهای قدیمی بسیار از آن استفاده می‌شده است.

نگهداری و نیاز های گل آهار

زمین های مرطوب و آفتابگیر را دوست دارد. شدت های بالای نور در مرحله نونهالی از طریق افزایش میزان فتوسنتز باعث تغییر سریع تر مرحله نونهالی به زایشی می شود اما به هر حال نمی تواند بر واکنش روز کوتاهی غالب شود. گیاه به ویژه در دماهای بالا رشد سریع دارد.

دمای کمتر از ۱۰ درجه سانتی گراد باعث افزایش زمان تا گلدهی می شود و دمای بهینه برای بیشترین گلدهی ۲۱ درجه سانتی گراد در روز و ۱۶ –۱۸ در جه در شب است.

در دمای ۱۵ درجه رشد آن ضعیف بودهو گیاه زردخواهد شد. همانند اغلب گیاهان افزودن کود دامی پوسیده به خاک به میزان ۳ – ۴ کیلوگرم در متر مربع برای بهبود ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک رشد گیاه را بهبود می بخشد. نسبت به خشکی مقاوم است و آب نمی تواند یک عامل محدودکننده بویژه در روزهای گرم و آفتابی تابستان باشد.

تکثیر و کاشت گل آهار
بذر آن هم در خزانه و هم به صورت مستقیم در زمین اصلی کشت می شود. زمان کشت بذر پس از رفع خطر یخبندان در اوایل فروردین یا اوایل اردیبهشت است. در کشت مستقیم، نیاز به تنک دارد که وقتی گیاهچه ۲ –۳ برگی شدند این عمل انجام می شود. اگر تنک انجام نشود باعث خوابیدگی گیاه می شود.

نشاء کاری آن مشکل است چون وقفه رشد و تلفات زیاد است. بنابراین بهتر است به صورت مستقیم کشت شود. زمان انتقال نشاء وقتی است که گیاهان ۳-۴ برگی شده قسمت هوایی به ۶-۷ سانتی متر رسیده باشد. چنانچه این کار به تعویق افتد و گیاه بزرگ شده انتقال یابد، پس از مدتی برگ های پایینی آن می ریزد و شکل گیاه در ابتدای رشد نامطلوب خواهد بود.
برای حل مشکل نشاءکاری می توان هر عدد بذر را در گلدان کوچک کشت کرده و پس از رسیدن گیاه به اندازه مناسب آن را به زمین منتقل کرد. زمان انتقال نشاء به زمین روی تولید محصول اثر می گذارد. نشاءهایی که در مناطق گرمسیری در اواخر اسفند منتقل شده اند باعث بیشترین ارتفاع و افزایش انشعابات و تعداد گل و عملکرد بذر در مقایسه با ماه فروردین، اردیبهشت و خرداد گردیده است.

آفات و بیماری ها

از بیماری های مهم آهار که کشت و کار آن را محدود می کند سفیدک پودری(Eryziphe cichoracearum)می باشد. بیشترین آلودگی در اواخرتابستان و اوایل پائیز رخ میدهد. استفاده از قارچ کش به صورت پیشگیرانه می تواند در کنترل آن مؤثر باشد. Z. angustifoliaبه سفیدک مقاوم است.

قارچ های پینیوم و فیتوفتورا باعث پوسیدگی ریشه این گیاه شوند که علامت آن سیاه شدن ریشه و پایین ساقه است. در شرایط زه کشی نامطلوب همراه با آبیاری زیاد این حالت بیشتر اتفاق میافتد.

استفاده از قارچ کش های اتازول یا متالاکسیل در خاک یا محلول پاشی گیاه با Fosetyl-Alمی تواند در کنترل بوته میری و پوسیدگی ریشه ناشی از این قارچ ها مؤثر باشد. فوزاریوم و رایزوکتونیا نیز می تواند باعث سیاه شدن ریشه و پایین ساقه و کاهش سبز شدن بذر، توقف رشد، زرد شدن، پژمردگی و مرگ گیاهان مسن تر شوند.

نکات کاربردی

گل آهار به صورت یک ساله کاشته می شود. بذر آنرا در اردیبهشت ماه در خزانه می‌كارند و در تیر ماه آنرا نشا كار می‌كنند. این گل از گیاهانی است كه بذر آن مستقیماً در محل اصلی یعنی حاشیه‌های گل‌كاری كاشته می‌شود و رشد آن بسیار زیاد است

مراقبت های بیشتر میتواند شامل وجین کردن، تنک کردن اطراف بوته، آبیاری منظم در روزهای گرم تابستان و احیاناً استفاده از یک کود مایع (ماهی یک بار) خواهد بود.

منبع:معرفی گل آهار

معرفی گل آهار