آشنایی با گل مینا

معرفی گل مینا
معرفی گل مینا

مبدأ آن آمریکا و سیبری است. مینای دائمی را گاهی مینای چینی هم می گویند (با آستر چینی که مینای یک ساله است اشتباه نشود). گیاهی چندساله با ریشه های ریزوم مانند است. برگ ها متناوب و نیزه ای شکل و گل ها در رنگ های سفید، صورتی، آبی و نفش بوده و وسط آن ها زرد رنگ است. ارتفاع گیاه در گونه های مختلف متفاوت و از ۲۵ تا ۱۵۰ سانتی متر متغیر است.

گلدهی

گلدهی مینای دائمی مانند گل داودی در روزهای کوتاه انجام می شود. گلدهی این گیاه در آخر فصل و از اواخر تابستان تا اواسط پائیز می باشد که دراین زمان بیشتر گل های یک ساله گلدهی آن ها تمام شده است.

نیازها

بهترین رشد خود را در دمای ۱۰ درجه سانتی گراد که در پائیز فراهم است خواهد داشت. به هوای آفتابی نیاز دارد. هر سال وقتی در پائیز شاخساره زرد شود سرزنی می شود تا در بهار بعد شاخه های نو و قوی حاصل شود. اگر بخواهیم گل ها درشت شوند باید تعداد گل در بوته محدود شود.مینا دائمی نیاز به خاک رسی و ماسه ای با pH حدود ۶/۶ تا ۷/۶ دارد این گیاه دارای مقاومت بالای نسبت به سرما و خشکی دارد .

افزایش

 

معرفی گل مینا
معرفی گل مینا

با تقسیم بوته، قلمه ساقه و بذر زیاد می شود. سـاده ترین روش تقسیم بوته است که در بهار یا پائیز انجام می شود. مانند داودی اگر در اول بهار انجام شود بهتر است. جهت افزایش از طریق بذر، آن را در خرداد کاشت کرده و در پائیز منتقل می کنند و در گونه های A. amellus، A. x frikartii و A. thomsonii می توان از قسمت های پایین ساقه ها به عنوان قلمه در بهار استفاده شود.

منبع:معرفی گل مینا

معرفی گل مینا

معرفی گل مینا

Post navigation